Feliz Navidad!

Fijne feestdagen en een gelukkig allemaal! :)

Jaahaa daar zit je dan.. Met kerst helemaal aan de andere kant van de wereld. Het is leuk om een keertje kerst in de zomer mee te maken, maar doe mijn volgend jaar toch maar gewoon weer de kou, versieringen, kerstbomen en vooral veel vrienden en familie!! Gelukkig heb ik net toch nog even een soort van aan de kersttafel kunnen zitten met de rest van de familie via Skype. Wat moeten we toch zonder de moderne technologie. Heel fijn om toch even samen te zijn met kerst. Maar begrijp me vooral niet verkeerd, want ik heb hier zeker niet te klagen! De afgelopen weken zag je her en der een verdwaalde kerstboom en wat straatverlichting te voorschijn komen. Gister hebben we de heeeeeeele dag kerst liedjes geluisterd. En omdat Noche Buena (kerstavond) hier groots gevierd wordt, zijn we gister samen met Niels en Thaddy wezen uiteten in Puerto Madero. Gezellig tafeltje op het terras aan de kade, met heerlijk eten en drinken, vrienden en vuurwerk. De obers werkten zich letterlijk in het zweet om iedereen op deze speciale avond van allerlei lekkernijen te voorzien. De avond hebben we daarna nog afgesloten op het terrasje. Tja het blijft toch zomer he ;)
Vandaag, 1e kerstdag, is het wederom een graad of 35 en geen wolkje aan de lucht. Het is echt heel heeeeet dus! Kay en ik zijn net wezen lunchen in onze "kerst jurkjes". Heerlijk op ons gemakje en genoten van frisse shakes en een hapje. Net zoals onze eerste lunch in BA met z'n tweetjes was, was onze laatste lunch ook mijn zijn tweetjes.
Zoals de vorige zin al door laat schemeren, is het einde nu ook voor ons heeeeel dichtbij gekomen. Afgelopen weken hebben we afscheid moeten nemen van onder andere school en het studeren. Het zwembad kwam er voor in de plaats. Dus geloof me, dat was niet zo moeilijk. Daarentegen hebben we ook afscheid moeten nemen van bijna alle leuke mensen die we de afgelopen maanden hebben leren kennen. En dát is wel raar. Je weet dat het moment er een keertje van komt, maar het komt altijd te snel. Dat betekende voor Kay en mij dat we heel wat afscheidsfeestjes, -lunchjes en -diners hebben gehad. Nu lijkt het net of we hier de afgelopen tijd alleen maar buiten de deur hebben gegeten.. Ik moet toegeven dat is ook wel waar haha! Het groepje werd steeds kleiner en nu, nu zijn we nog maar met een handjevol over in het grote, warme Buenos Aires.
Afgelopen week is Niels (een vriend van Kay) nog een paar keer met ons mee geweest. Zijn we met z'n drietjes door de stad wezen fietsen: levensgevaarlijk! Wel suuuuper leuk (en super warm uiteraard). Zo heb ik nog afscheid kunnen nemen van alle mooie, aparte, interessante, frappante en stinkende dingen in de stad. Gelukkig maar! Op ons To Do-lijstje stond al héél lang een "vis-asado" (bbq met alleen vis). Gelukkig was het dakterras nog één avondje vrij. Dus op naar de supermarkt voor de boodschappen. De heerlijkste zalm werd bereid en salades gemaakt door de beste chef van 't land. En met een beetje hulp van de expertise van de asador werd dat omgetoverd tot een perfect avondmaal met een perfect gezelschap op ons eigen dakterras. Die avond hebben Kay, Niels en ik tot in de late uurtjes nagetafeld. De tijd vliegt als je het naar je zin hebt;) Bedankt Kay en Niels voor die perfecte avond!! :)

En voor het geval het nog niet druk genoeg was moesten we ook nog onze koffers en backpack inpakken. Oefff wat een klus! Ofja de kledingkast was zo leeg, maar het is best lastig om voor drie weken in één rugzak te stoppen. Na wat uurtjes zweten zijn alle kastjes leeg en alle koffers en tassen bommmievol. Op de vriezer na trouwens. Daar staat nog een heerlijke bak ijs (maar liefst een halve kilo) van de beste ijssalon in Buenos Aires (die bij ons om de hoek zit, maar waar ijs specialist Kay pas een paar weken geleden achterkwam) op ons te wachten.

Het is te veel om allemaal op te noemen, maar de afgelopen 6 maanden in Buenos Aires (en omstreken) was een onvergetelijk avontuur. Een avontuur dat mogelijk werd gemaakt door nieuwe vrienden, nieuwe culturen, nieuwe gewoontes en gebruiken, nieuwe omgevingen, nieuwe landen, een nieuwe taal, een nieuw thuis, maar vooral door mijn nieuwe beste roomie Kay!!! :) Wauw wat heb ik genoten van alles!!

Nu rest ons twee nog een ding, hoe zal ik het noemen.. Mission Impossible. Morgen ochtend heel vroeg gaat het beginnen. Met de boot vanuit Buenos Aires naar Punta del Este (Uruguay) voor een paar dagen strandvakantie. Vervolgens een uitdagende vlucht met eindbestemming Cuzco (Peru) op 1 januari (5vliegvelden binnen 24 uur). De Machu Picchu en Sacred Valley staan op de planning. Mijn verjaardag waarschijnlijk bij Lake Titicaca op de grens van Bolivia- Peru. En wat ik me vanmiddag realiseerde is dat ik waarschijnlijk 25 uur jarig zal zijn, vanwege het tijdsverschil tussen de Bolivia en Peru. Joepieee! :D Dan zakken we af terwijl we eigenlijk nog hoger de bergen in gaan naar Uyuni voor een paar daagse jeepsafari langs de mooiste plekken in Bolivia. Geloof me, jullie zijn jaloers! We zullen Mission Impossible eindigen in Salta met een goed glas wijn en heerlijk biefstuk waar we (hopelijk) tevreden terug kunnen denken aan een onvergetelijk avontuur. Dan nog een kleine twee dagen in Buenos Aires om de koffers nog voller te stoppen en het overgewicht te peilen. Maar niet voordat we nog een aller laatste keer gaan uiteten bij het indrukwekkendste restaurant van BA (wat dat is, is geheim) en bij het eerste restaurant waar dit grote avontuur allemaal begonnen is, Las Cabras.

Nogmaals iedereen hele fijne feestdagen en geniet er volop van. Dan doe ik dat hier ook!!

Tot snel! XX Besosss